مقاومت در برابر تغییر

همه ما می دونیم که تغییر یک جنبه اجتناب‌ناپذیر از زندگی سازمانی است که تحت تأثیر عواملی مانند پیشرفت‌های فناوری و الزامات سازمان  قرار دارد. با این حال، مقاومت در برابر تغییر یک پدیده رایج است که می‌تواند توانایی سازمان‌ها را برای سازگاری و رشد محدود کند و رخ دادن اون تقریبا اجتناب ناپذیر هست.
اصولا مقاومت در برابر تغییر به عمل مخالفت یا تلاش برای مقابله با تغییراتی که وضعیت موجود را تغییر می‌دهند، اطلاق می‌شود. این مقاومت می‌تواند به اشکال مختلفی از جمله مخالفت‌های صریح، بی‌میلی منفعلانه یا حتی خرابکاری‌های ظریف در حین انجام پروژه منجر بشود. کارکنان ممکن است به دلایل مختلفی در برابر تغییر مقاومت کنند مانند ترس ناشی از ناشناخته بودن موضوع، از دست دادن کنترل، راحتی با وضعیت موجود، کمبود اعتماد به رهبری و نهایتا آموزش و حمایت ناکافی در سازمان. واقعیت اینه که مقاومت در برابر تغییر می‌تونه به کاهش بهره‌وری، کاهش روحیه کارکنان و فرهنگ سازمانی منفی منجر شود. علاوه بر این، می‌تونه منجر به تأخیر در پروژه‌ها، افزایش هزینه‌ها و حتی شکست در اجرای  آن پروژه منجر بشه. اولا من عموما در سازمانهای ایرانی ندیدم که پرسنل تمایل به مقاومت شفاف داشته باشند. شاید مهمترین دلیل اون سرسپردگی به سازمان باشد. این موضوع غیر از تعهد به سازمان است. موضوع این است که عموما علاقه ای به تنش ندارند. ثانیا توصیه می کنم تا می توانید مدیر پروژه ای را از کارفرما بگیرید که آشنایی کامل با سازمان و نیرو هاداشته باشه و همینطور کاملا روابط خوبی و یا حداقل خنثی با کارکنان سازمان-محدوده پروژه- داشته باشد. ثالثا به هیچ وجه روی پرسنل در حال بازنشستگی حساب باز نکنید. رابعا یک چالش خیلی بزرگ تعویق و لغو قرار جلسه با مدیران و کارکنان به طور مکرر و به دلیل جلسات و مشغولیات زیاد هست. و چون شما مجبورید پروژه رو با آن نیروهای کلیدی به نتیجه برسونید، خیلی باید تحمل کنید. در آینده بیشتر در مورد این موضوع صحبت خواهم کرد بخصوص اینکه من تجربه کارکردن با هندیها، چینی ها و مالای ها علاوه بر ایرانیان را دارم که وصف واکنش های نژادهای مختلف هم خیلی خیلی جالب توجه هست و در آینده به آن خواهم پرداخت.